Glinik (Wałbrzych)

---

Historia

W przeszłości, kiedy wiejskie posiadłości zajmowali Hochbergowie związani z Książem, miejscowość ta była znana jako Althayn, co tłumaczy się jako Stary Gaj. W późniejszym czasie, kiedy wieś przekształcono i nazwana ją Grosshain (Duży Gaj), obejmowała również Glinik Nowy. Do podziału na dwie odrębne wsie doszło w roku 1825 za sprawą nowego właściciela, Karla Juliusza Melchiora von Dyherrn – Cetritz – Neuhaus.

W tym czasie Glinik liczył już 32 domy, w tym młyn oraz gorzelnię, które były istotnym elementem lokalnej gospodarki. Już w 1840 roku powstała szkoła ewangelicka, co świadczy o rosnącej integracji społecznej mieszkańców. W 1842 roku zainstalowano dwa młyny do mielenia kory dębowej, co prawdopodobnie było związane z prężnie rozwijającym się przemysłem drzewnym na tym obszarze.

Rozwój Glinika nabrał tempa po wybudowaniu w 1867 roku linii kolejowej do Podgórza. Dzięki temu wieś zaczęła dynamicznie się rozbudowywać, a w jej granicach pojawiło się wiele nowych budynków mieszkalnych, jak również lokali usługowych, takich jak gospody, kawiarnie i cukiernie. Powstał także ośrodek wypoczynkowy z domkami letnimi, który cieszył się dużą popularnością wśród turystów.

Kolejnym ważnym wydarzeniem w historii Glinika było konsekrowanie kaplicy parafialnej pod wezwaniem Matki Boskiej Różańcowej, usytuowanej przy cmentarzu u podnóża góry Gliniczek (dawniej znanej jako Laubhugel) w roku 1920. W 1938 roku planowano, aby Glinik został połączony z Wałbrzychem tramwajem, jednakże zamierzenia te nie zostały zrealizowane z powodu wybuchu II wojny światowej.

Dolna część Glinika Starego została przyłączona do Wałbrzycha w 1951 roku, podczas gdy górna część, obejmująca Glinik Nowy, dołączono dopiero w 1973 roku. Pomimo różnych zawirowań historycznych, w latach 1947-1974 w Gliniku działała szkoła podstawowa, mieszcząca się przy ulicy Wałbrzyskiej 31. Dodatkowo, w latach 1954–1972 Glinik był siedzibą gromady.

Na dzień 16 kwietnia 2014 roku, według danych z Urzędów Miejskich w Wałbrzychu, tereny Podgórza, Starego Glinika oraz Nowego Glinika zamieszkiwało łącznie 8892 osoby, co pokazuje, jak mocno rozwijała się ta społeczność na przestrzeni lat.

Transport

Glinik Stary jest miejscowością, przez którą przechodzi droga krajowa nr 35, łącząca Wrocław z Mieroszowem oraz Golińskiem, w niedalekiej odległości od granicy z Republiką Czeską.

W celu dotarcia do tej dzielnicy, można skorzystać z wygodnej komunikacji autobusowej, obsługiwanej przez Śląskie Konsorcjum Autobusowe, które oferuje linie nr 12.

Turystyka i Przyroda

Glinik, z uwagi na swoje malownicze położenie, był postrzegany jako doskonała miejscowość wypoczynkowa. Historia turystyki w tym regionie sięga wielu lat, a obecnie prowadzą tędy liczne szlaki, które przyciągają turystów z różnych stron.

Wśród najważniejszych szlaków, które przeszły przez Glinik Stary, wyróżniają się następujące:

• Dworzec Wałbrzych Główny – Barbarka – Glinik Stary – Unisław Śląski – Bukowiec,
• Dworzec Wałbrzych Główny – Przełęcz Szypka – Kamieńsk – Przełęcz Kozia – Borowa – Glinik Stary – Kuźnice (Szlak Pamięci Wędrowców) – Sobięcin – Kuźnice Świdnicki – Unisław Śląski,
• Dworzec Wałbrzych Główny – Glinik Stary – Rybnica Leśna – Andrzejówka,
• Trasa dookoła Wałbrzycha,
• Trasa wokół Borowej.

W Gliniku Starym znajdują się również najwyższe wzniesienia regionu, które zachwycają swoim urokiem:

• Borowa o wysokości 853 m n.p.m., gdzie w 2017 roku oddano do użytku nową wieżę widokową,
• Barbarka, osiągająca 635 m n.p.m., gdzie przed wojną istniało schronisko-restauracja Kolbebaude,
• Gliniczek, który wznosi się na 653 m n.p.m.

Warto zauważyć, że w południowo-zachodniej części dzielnicy swoje źródła ma rzeka Pełcznica, która dodaje uroków temu malowniczemu miejscu.

---

Oceń: Glinik (Wałbrzych)

---