Barbarka (szczyt)

Geologicznie, Barbarka składa się głównie ze skał wylewnych, a w jej skład wchodzą porfiry oraz ich tufy. Interesującym miejscem jest stary kamieniołom, w którym można zobaczyć odsłonięcia porfirów. Zbocza szczytu pokryte są różnorodnymi osadami, w tym piaskowcami, zlepieńcami oraz łupkami, które zawierają pokłady węgla kamiennego.

Obszar ten, przede wszystkim porośnięty lasem, jest idealnym miejscem na wędrówki w otoczeniu przyrody. W 1894 roku dzięki determinacji Towarzystwa Górskiego oraz Helmutha Carla Bernharda von Moltke na Barbarce powstało schronisko, które było znane jako "Kolbebaude". Uświetniała je także obelisk z medalionem Helmutha von Moltke oraz platforma widokowa, z której rozpościerały się niezwykłe widoki na okolice.

W latach 1905–1925 na miejscu tej platformy zbudowano wieżę widokową, która stała się popularnym punktem turystycznym. Niestety, po II wojnie światowej cała infrastruktura uległa zniszczeniu. Dziś wierzchołek Barbarki pokryty jest drzewami, co sprawia, że utracił wiele ze swoich walorów widokowych, które kiedyś przyciągały licznych odwiedzających.