Poniatów, znany także jako Seitendorf w języku niemieckim, to historia, która sięga daleko w przeszłość. Od 1 stycznia 1951 roku, Poniatów stał się częścią Wałbrzycha, znajdując się w jego północno-wschodniej sekcji, w malowniczej okolicy nad rzeką Poniatówką.
Dzielnica ta rozciąga się na imponującej długości około 4 kilometrów, a jej wysokość oscyluje pomiędzy 385 a 435 metrów nad poziomem morza, co czyni ją atrakcyjnym miejscem zarówno dla mieszkańców, jak i turystów.
W latach 1945–1954 Poniatów był niezależną gromadą w obrębie gminy Szczawienko, a 1 stycznia 1951 roku został formalnie włączony do miasta Wałbrzych, co wpłynęło na jego rozwój i integrację z miejskim życiem.
Z danych Urzędu Miejskiego w Wałbrzychu wynika, że na dzień 16 kwietnia 2014 roku Poniatów liczył około 2032 mieszkańców, co świadczy o jego aktywności i zachowaniu lokalnej społeczności oraz kultury.
Historia
W zależności od niepewnych informacji, istnieją różne hipotezy dotyczące początków Poniatowa. Jedna z teorii mówi, iż w 1203 roku książę śląski Henryk I Brodaty powierzył wieś opactwu cystersów w Lubiążu.
Inna narracja sugeruje, że osada została założona z inicjatywy Brodatego przez niemieckich kolonistów w roku 1220. W 1337 roku pojawiają się już pewne dokumenty potwierdzające istnienie Poniatowa, gdy książę Bolko II Mały zatwierdził, że wieś wchodzi w obręb prawa mili Świebodzic.
Uważa się, że twórcą miejscowości był Sybotho, który w 1342 roku, na mocy decyzji księcia Bolka II, otrzymał ją na własność.
Właściciele wsi
Historia wsi Poniatów jest bogata i sięga XIV wieku. Właścicielami tego terenu byli na przestrzeni lat różni rycerze i rodziny szlacheckie.
W 1367 roku dokumenty wspominają o Nicolausie de Ottendorf, natomiast w następnym roku, w 1368, właścicielem był Peter Czedlicz.
Dodatkowo, od 1374 roku zamek Grodno był pod zarządem Reyntsche Schafy (Schoffa), co świadczy o znaczeniu tej posiadłości w tym okresie.
Rodzina von Czettritz, która weszła w posiadanie wsi w 1408 roku, również miała wpływ na rozwój Poniatowa.
Zabytki
Na terenie Poniatowa, który jest częścią Wałbrzycha, znajdują się cenne zabytki, w tym kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jest to gotycka świątynia, która powstała w XIV wieku, a następnie była wielokrotnie przebudowywana. Kościół ten jest wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków, co potwierdza jego znaczenie oraz historyczną wartość.
Przypisy
- Liczba mieszkańców dzielnic Wałbrzycha | Nasz Wałbrzych - niezależny portal miejski [online], nasz.walbrzych.pl [dostęp 26.11.2017 r.]
- Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 187. [dostęp 22.12.2013 r.]
- Sudety Środkowe. część zachodnia. Okolice Wałbrzycha: mapa; skala 1:40 000: wyd. PLAN; Jelenia Góra; 2003 r.; ISBN 83-88049-31-3 Mapa
- Mapa powiatu Wałbrzych z 29.12.1948 r.
- Janusz Czerwiński: Sudety. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996, s. 175. ISBN 83-7079-677-X.
- Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12.11.1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- Dz.U. z 1950 r. nr 57, poz. 509
Pozostałe obiekty w kategorii "Dzielnice":
Rusinowa | Stary Zdrój | Szczawienko | Śródmieście (Wałbrzych) | Glinik Nowy | Konradów (Wałbrzych) | Lubiechów (Wałbrzych) | Podgórze (Wałbrzych) | Kamionek (Wałbrzych) | Szczawno (Wałbrzych) | Opoka (Wałbrzych) | Nowy Poniatów | Nowe Miasto (Wałbrzych) | Rozłoga | Książ (Wałbrzych) | Glinik (Wałbrzych) | Gaj (Wałbrzych) | Piaskowa Góra (Wałbrzych) | Kozice (Wałbrzych)Oceń: Poniatów (Wałbrzych)