Ryszard Józef Świerad, urodzony 10 sierpnia 1955 roku w Wałbrzychu, był znakomitym polskim zapaśnikiem, który zasłynął swoją karierą w stylu klasycznym. W ciągu swojego życia stanowił ważną postać w polskim sporcie oraz dumnie reprezentował nasz kraj na arenie międzynarodowej.
Niestety, odszedł z tego świata 3 sierpnia 2011 roku w Spale, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w świecie sportu. Po zakończeniu kariery zawodniczej, podjął się roli trenera, gdzie mógł dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami zapaśników.
Życiorys
Kariera klubowa
Ryszard Świerad rozpoczął swoją przygodę z zapaśnictwem w klubie Wisłoka Dębica, z którym związany był do 1985 roku. Już w 1972 roku zdobył tytuł mistrza Polski w kategorii juniorów młodszych, a rok później – mistrza juniorów. Jego osiągnięcia w kategorii seniorów obejmują dwa tytuły mistrza Polski (w 1977 roku w wadze 62 kg oraz w 1980 roku w tej samej kategorii). Dodatkowo, z drużyną Wisłoki Dębica, zdobył tytuł drużynowego mistrza Polski w latach 1972 i 1973. W roku 1985, przez krótki czas, pełnił funkcję trenera sekcji zapaśniczej w swoim macierzystym klubie przed wyjazdem do Szwecji.
Kariera reprezentacyjna
W wieku juniora Ryszard już zdobywał czołowe pozycje, aspirował do tytułów światowych, czego dowodem było wicemistrzostwo świata seniorów w 1973 roku w kategorii 48 kg. W 1977 roku zajął 5. miejsce podczas mistrzostw świata w wadze 57 kg, a kolejne osiągnięcia to wicemistrzostwa świata w 1980 roku (62 kg) oraz złoty medal w 1982 roku, co stanowi szczyt jego kariery sportowej w tej imprezie, również w kategorii 62 kg. Oprócz tych sukcesów, Ryszard zdobył także medale mistrzostw Europy w tej samej kategorii: złoty w 1981 roku oraz srebrny w 1980 roku. W 1982 i 1983 zajmował piątą pozycję w mistrzostwach kontynentu, jednak nigdy nie wystąpił na igrzyskach olimpijskich.
Kariera trenerska
Po igrzyskach olimpijskich w Barcelonie, które miały miejsce w 1992 roku, przyjął rolę trenera polskiej reprezentacji zapaśniczej w stylu klasycznym. Zawodnicy, którzy byli pod jego skrzydłami, zdobyli pięć medali na igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Wśród medali znalazły się trzy złote, przyznane Ryszardowi Wolnemu, Andrzejowi Wrońskiemu oraz Włodzimierzowi Zawadzkiemu, jeden srebrny medal dla Jacka Fafińskiego oraz jedno brązowe wyróżnienie dla Józefa Tracza. Od 1998 roku sprawował kierownictwo nad reprezentacjami Szwecji i Danii, gdzie również odnosił znaczne sukcesy medalowe. Jego życie trenerki zakończyło się tragicznie podczas zgrupowania z reprezentacją Danii przed Memoriałem Władysława Pytlasińskiego.
Wyróżnienia
Ryszard Świerad był dwukrotnie w pierwszej dziesiątce najlepszych polskich sportowców roku w plebiscycie „Przeglądu Sportowego”. W 1981 roku zajął 9. miejsce, a w 1982 roku awansował na 4. pozycję. W 1996 roku zdobył tytuł trenera roku, przyznawany przez „Przegląd Sportowy”. Na mocy decyzji prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, z dnia 16 grudnia 1996 roku, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Kamila Żuk | Michał Matuszyk | Witold Kasperski (piłkarz) | Robert Bubnowicz | Andrzej Wójcik (piłkarz) | Piotr Pluta | Leszek Kosowski | Klaudia Niedźwiedzka | Mirosław Kobus | Joachim Stachuła | Krzysztof Janczak (siatkarz) | Bartosz Kurek | Stanisław Kiełbik | Miłosz Trojak | Stanisław Pawłowski (zapaśnik) | Bogdan Migacz | Elżbieta Ostojska | Łukasz Kruk | Jacek Kurzawiński | Jarosław LudziaOceń: Ryszard Świerad