Jacek Kurzawiński

---

Przebieg kariery sportowej

Kariera klubowa – Polska

Jacek Kurzawiński, wychowanek chełmca wałbrzyskiego, swoje pierwsze kroki w siatkówce stawiał pod okiem ojca, Mieczysława Kurzawińskiego. Już jako junior zdobył wicemistrzostwo Polski w 1977 roku w Warszawie, a jego umiejętności zostały docenione, gdyż uznano go najlepszym rozgrywającym tego turnieju. W wieku 15 lat grał już w II lidze, reprezentując Chełmca Wałbrzych. W 1981 roku dołączył do Resovii, która występowała w I lidze, i zdobył Puchar Polski w 1983 roku. Po czterech sezonach w Rzeszowie, Kurzawiński wrócił na Dolny Śląsk, aby kontynuować karierę w I lidze, a jego nowym zespołem stała się Gwardia Wrocław. W wieku 30 lat uzyskał zgodę PZPS na wyjazd za granicę, co zaowocowało sezonem w tureckiej ekstraklasie – PTT Ankara. Po powrocie do Polski, ponownie zagrał w Wałbrzychu, reprezentując Chełmca, z którym zdobył Puchar Polski w 1993 roku, co pozwoliło mu na występ w europejskich Pucharach Zdobywców Pucharów, dochodząc do ćwierćfinału.

Kariera zagraniczna

Od 1994 roku Kurzawiński osiedlił się we Francji, gdzie występował jako zawodnik HAC Le Havre w II lidze. W 1995 roku przeszedł do ALCM Maromme – Canteleu, gdzie zakończył swoją zawodniczą karierę w 1998 roku, a następnie zajął się trenowaniem zespołu do 2001 roku. Trenował także SCA Angoulême w II lidze. Po ośmioletniej przerwie, w 2006 roku, ponownie wrócił na parkiety, grając dla II ligowego VB Annecy. W roku 2007 znowu zajął miejsce trenera i w sezonie 2007/2008 prowadził III ligowy zespół AL Caudry, pełniąc jednocześnie funkcję koordynatora grup młodzieżowych. W sezonie 2008/2009 był odpowiedzialny za przygotowania i pierwszą rundę I-ligowego Jokera Piła. W 2009/2010 trenował II-ligowy MKS Sudety MebloMarket Kamienna Góra. Od sezonu 2010/2011 pełnił rolę trenera w żeńskiej drużynie Harnes VB.

Byłem skazany na sportowe życie. Mój ojciec był I ligowym zawodnikiem Chełmca w latach 60. ubiegłego stulecia, zaś w latach 70. szkolił siatkarki tego klubu, grające w II lidze. Następnie zajął się szkoleniem młodzieży wałbrzyskiej i tak trafiłem pod opiekę mojego ojca wyrastając na siatkarza i jednocześnie kontynuując rodzinne tradycje. Żałuję tylko ze moje najlepsze lata przypadły na moment kryzysu gospodarczego w kraju – stan wojenny. Z tego powodu reprezentacja Polski juniorów – prowadzona przez Bolesława Orlikowskiego – nie pojechała na mistrzostwa świata do Wenezueli gdzie zespół ZSRR – który pokonaliśmy gładko 3:0 w Szczecinie na Międzynarodowych Zawodach Przyjaźni – zdobył złoty medal. Jedną z moich zawodowych porażek jest fakt, że 4-krotnie zajmowałem wraz z drużynami (Resovia, Gwardia, Chełmiec) najgorsze miejsce z możliwych – 4., ocierając się o podium.

Jacek Kurzawiński, w wywiadzie dla Tygodnika Wałbrzyskiego

Zmarł 16 listopada 2019 roku po długiej chorobie. Spoczął na cmentarzu parafialnym przy ul. Pułaskiego w Starym Zdroju, w rodzinnym Wałbrzychu.

---

Oceń: Jacek Kurzawiński

---