Plac Magistracki w Wałbrzychu, znany również jako Kaiser Wilhelm Platz oraz Rathaus Platz, jest historycznym miejscem, które powstało w 1854 roku. Po II wojnie światowej, plac ten zyskał nową nazwę – Plac Wolności, później znany również jako Obrońców Stalingradu.
Potocznie nazywany „Drugim Rynkiem”, znajduje się w bezpośredniej bliskości Rynku, który stanowi centralne miejsce miasta. Strategiczne położenie tego placu jest istotne, gdyż leży w centrum Wałbrzycha, u zbiegu ulic Słowackiego, Gdańskiej, Sienkiewicza, Dmowskiego oraz Kopernika.
Przez lata Plac Magistracki przeszedł wielokrotne przebudowy. Ostatnia z nich miała miejsce na przełomie 2013 i 2014 roku. Przed tą modernizacją, na placu znajdowała się finezyjna fontanna, przedstawiająca nagą kobietę w kąpieli. Przy placu możemy podziwiać również zabytkową zabudowę, w tym ratusz, prokuraturę oraz dwu- i trzypiętrowe kamienice mieszkalne z zapleczem usługowym.
W wyniku ostatniej przebudowy, ruch samochodowy na placu został znacznie ograniczony, co przyczynia się do zwiększenia komfortu osób odwiedzających to urokliwe miejsce.
Wygląd placu
Od września 2014 roku po zakończeniu rewitalizacji, centralnym punktem placu stała się podświetlana fontanna, która co pewien czas zmienia barwę emitowanego światła. Cała przestrzeń placu została pokryta kostką brukową oraz płytami granitowymi, co nadaje jej nowoczesny charakter. Dodatkowo zasadzono nową roślinność, która wzbogaca estetykę otoczenia. Rzeźba terenu została zaplanowana w trzech etapach, a schody łączące poszczególne poziomy stanowią funkcjonalny element komunikacyjny. Od strony gmachu prokuratury teren wznosi się, aby następnie stopniowo opadać w kierunku gmachu ratusza.
Najwyższa część placu, usytuowana w pobliżu prokuratury, zawiera trzy zejścia ze schodami, a pomiędzy nimi zlokalizowane są klomby z różnorodną roślinnością. Te zejścia prowadzą z rogu ulicy Słowackiego, naprzeciwko gmachu prokuratury oraz z rogu ulicy Gdańskiej. Dodatkowe zejście do centralnej części placu znajduje się przy kamienicy nr 3a.
W sercu placu można dostrzec zarówno fontannę, jak i zadbane klomby o bogatej roślinności, które współtworzą małą architekturę. Przy kamienicy nr 9 zwraca uwagę pogodynka umieszczona w oszklonej witrynie. Ze środkowej części placu prowadzi obszerne zejście ze schodami do najniższego poziomu, które rozciąga się od rogu skrzyżowania ulic Dmowskiego i Kopernika i kończy się przy ulicy Sienkiewicza, tuż obok kamienicy nr 9, za wspomnianą pogodynką.
Na zejściu naprzeciw gmachu ratusza, w centralnej części placu, zainstalowana została kapsuła czasu z roku 2014, która przypomina o historycznym znaczeniu rewitalizacji – zostało to uwiecznione napisem wyrytym na jednej z granitowych płyt. W najniższej części placu, obok schodów naprzeciw gmachu ratusza, umieszczono herb Wałbrzycha, wykonany z kolorowych granitowych kostek. Gmachy prokuratury i ratusza zostały wzbogacone o iluminację, co dodaje pewnego blasku tej przestrzeni. Cała rewitalizacja miała na celu nie tylko zwiększenie atrakcyjności miejsca, ale również przywrócenie jego historycznego charakteru z XX wieku.
Wygląd placu przed rewitalizacją
Plac ma kwadratowy kształt, w jego pobliżu znajdują się parkingi oddzielone pasami zieleni. Środkowa część placu była wyłożona płytami granitowymi i otoczona murem oporowym. Na samym środku znajdowała się fontanna z czterema wodotryskami, w której centralnym elemencie była rzeźba kąpiącej się nagiej kobiety. Wokół fontanny nasadzone były kolorowe kwiaty, co wpływało na jego sielski klimat. Wejście od strony ratusza było poprzedzone schodami oraz murami oporowymi, a niegdyś, obok tych schodów, na cokołach stały cztery lwy. Przez długie lata, od 1946 roku, plac pozostał niezmieniony.
Historia
Plac Magistracki w Wałbrzychu przez długi czas odgrywał rolę miejsca relaksu i wypoczynku dla mieszkańców. Znajdowały się tam elementy małej architektury, takie jak minipark, altana ogrodowa oraz fontanna, obok których stały również różnorodne pomniki.
Od 1893 roku na placu wznosił się pomnik cesarza Wilhelma I, umieszczony na wysokim cokole, który stał się charakterystycznym elementem przestrzeni. W 1900 roku dodano drugi pomnik – Ottona von Bismarcka, pierwszego kanclerza cesarskich Niemiec. Warto dodać, że w czasie II wojny światowej na terenie placu powstał wielki basen przeciwpożarowy, co świadczy o jego wszechstronnym wykorzystaniu.
Po zakończeniu wojny plac przeszedł gruntowną przebudowę, która czyni go niezmienionym do dziś. Na czele prac związanych z rewitalizacją znalazł się Jan Duda, Naczelnik Wydziału Technicznego. Ze względu na ukształtowanie terenu, wprowadzono kilka rozwiązań, takich jak mury oporowe czy schody prowadzące do centralnej części placu. W pobliżu schodów ustawiono cztery lwy, a w centralnym punkcie pojawiła się fontanna z czterema wodotryskami, co nadaje temu miejscu wyjątkowy charakter.
Rewitalizacja placu rozpoczęła się 21 stycznia 2014 roku, a jej zakończenie miało miejsce 7 września tego samego roku. Po zakończeniu prac plac został oddany do użytku, a celem całego przedsięwzięcia było nie tylko uatrakcyjnienie przestrzeni, lecz również przywrócenie historystycznego wyglądu, jaki plac miał pod koniec XX wieku.
Przypisy
- Zarchiwizowana kopia. [dostęp 05.10.2014 r.]
- Nazwy ulic Wałbrzycha i Szczawna-Zdroju w przekroju historycznym. Wratislaviae Amici. [dostęp 19.09.2014 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Ulice i place":
Plac Teatralny w Wałbrzychu | Rynek w Wałbrzychu | Ulica 1 Maja w Wałbrzychu | Ulica Armii Krajowej w Wałbrzychu | Ulica Generała Władysława Sikorskiego w Wałbrzychu | Ulica Juliusza Słowackiego w Wałbrzychu | Ulica Wrocławska w Wałbrzychu | Pasaż Okrężny w Wałbrzychu | Aleja Wyzwolenia w Wałbrzychu | Ulica Jana Matejki w Wałbrzychu | Aleja Generała Charlesa de Gaulle’a w Wałbrzychu | Plac Kościelny w Wałbrzychu | Plac Grunwaldzki w Wałbrzychu | Ulica Piastów Śląskich w Wałbrzychu | Ulica Zamkowa w Wałbrzychu | Ulica Gdańska w WałbrzychuOceń: Plac Magistracki w Wałbrzychu