Cmentarz żydowski w Wałbrzychu

Nekropolia została założona w 1902 roku jako integralna część cmentarza miejskiego, który rozciągał się pomiędzy współczesnymi ulicami: Przemysłową, Matejki, Moniuszki oraz Sikorskiego. Początkowo, cmentarz miejski był podzielony na trzy główne sekcje: katolicką, ewangelicką oraz żydowską, a ich granice są do dziś wyraźnie widoczne w terenie.

Żydowska część cmentarza znajduje się w południowo-wschodnim narożniku całego kompleksu, pomiędzy ulicami Moniuszki i Sikorskiego, a jej powierzchnia wynosi 0,4 hektara. W centralnej części nekropolii zlokalizowany jest dom przedpogrzebowy, co podkreśla znaczenie tego miejsca dla społeczności żydowskiej.

W zachodniej części cmentarza dominują nagrobki, które zostały wystawione przed II wojną światową, a także znajduje się tam pomnik poświęcony osobom, które straciły życie w obozach koncentracyjnych. Przechodząc do części wschodniej, można zauważyć wyłącznie nagrobki postawione po zakończeniu II wojny światowej, co odzwierciedla historię społeczności żydowskiej w tym regionie.

Nekropolia żydowska w Wałbrzychu jest ogrodzona siatkowym płotem, co stwarza wyraźne granice tego miejsca. Cmentarz ten jest jedną z trzech czynnych żydowskich nekropolii na obszarze województwa dolnośląskiego, co czyni go istotnym punktem na mapie lokalnych tradycji i pamięci narodowej.